MARYAM  دوست دارم.

دیـــــن خــــــــود را داده تا بــــــرگیرم ایمان نگار  

  قبله گاهــــم گـشته ابــــروی و دو چشمان مریم

آنچــنان بــــــــرده دلـــــم با خـــنده ی کنج لبش   

 تا  کـــــــه ناچــــارم شوم هـــر لحظه قربان مریم

توبــــه ی روزانه ام از عاشـــقی شبها شکست 

 زیــــر و رویــــم میـــــکند چـون یــاد مژگان مریم

میـشود فـــرهاد و با تیشه بکـــــوبد سنگ کوه    

 گـــــر ببیند عـــشوه ی شــــیرین و جانان مریم

چشمه چشـمه شد دلم آمد شبی چون دلبرم 

 بــــــــا نگاهـــی گـــشـته بــــودم تیر باران مریم

ای دریغا او ســـراب و مانده ام من در فـــــراق   

 گشته ام مبـــهوت و مــات و گــیج و حیران مریم

میشوم مـست و غـزلخوان گر سپیده  سر زند 

 گـــــم شـــــــود دیگــر شــب تاریک هجران مریم

خــسروا رویای تــورج  بـــــــوده  در  دلــــداگی    

 جــــــــــان خود را هم فــــــرو ریزد به دامان مریم